Bayrus ng Hangin

Bayrus ng Hangin

ORVILLE M. MANCILLA

Malamig na hanging humampas sa aking likuran;

Dala nito’y lungkot at sakit sa aking tagiliran;

Bumulong ito ng kwento sa aking kamalayan;

At naghatid ng mensahe sa mga mamamayan;

Mensaheng kay daling intindihin ninuman;

Pupukaw sa iyong imahinasyon at katinuan;

Datapwat masakit na puso ang iyong kahahantungan;

Sapagkat ang mensahe ng hangin ay isang kasinungalingan;

Sumigaw bumulong ang ihip ng hangin;

Kay dali  nitong nasimsim ng pusong malungkutin;

Ngunit layunin nito’y ika’y paikutin;

Upang kalooban mo’y maghinagpis  sa kanyang awitin;

Awiting kikitil sa iyong isipa’t damdamin;

At magkukubli sa maputik na lirika ng kanyang dalangin;

Memorya ng pag-ibig ,pamilya, kaibigan  at mga mahal sa buhay ang lilimasin;

Upang wala ng matira sa iyong puri’t, ikay malasin;

Hanging dalisa’y na iyong pinagkatiwalaan;

Sumira sa iyong mabuting imahe at katinuan;

Lumason at namulitika sa buong sambayanan;

Naghatid ng bayrus sa sangkatauhan.

Ngayo’y nagsisisi ka ,na ika’y nagpadala;

Sa simpleng bulong ng hangin na ngayo’y kanser na;

Kanser na parang tato na kumapit sa iyong katawan;

Hindi na mabura at hindi na rin malimutan;

Kanser na nanuot sa iyong kaloob-looban;

at naging dahilan ng iyong kamatayan;

hanggang sa libinga’y ika’y pinarurusahan;

at hindi tinigilan hanggang sa maagnas ang iyong kawawang katawan;