Pantasya

Pantasya

Orville M. Mancilla

Kailan ma’y di ko

Nagustuhan ang lasa ng alak,

O ang amoy ng chicong dinurog

sa bulok at naaagnas na mga paa,

ang nakakasulasok na simoy ng sigarilyo,

 ang nakakabulag at malayang nagliliwaliw,

datapwat kukurap-kurap na mga ilaw;

Nasilaw ang aking mga mata

at nadurog ang aking tenga sa

paulit-ulit na saliw ng kantang

“BED OF ROSES”;

Ultimo isang basuka o torpedo

ang lirika ng mga kanta doon;

magpapasabog ng utak mo;

sisiksik sa bawat himaymay ng

iyong katawan

at siguradong

mapapaluluwa ng iyong buwa;

Ngunit umandar ang oras,

At ako’y unti-unting nalibang,

Sa mapangahas na isda sa

aquarium na dala’y kasiyahan ;

Dalagang bukid kung sila’y tawagin,

Matamis mabango at lubos na mapang-angkin,

Isang haplos lang nila’y bibigay ka na,

Di kawasa’y titirik ang iyong mata;

Nang aking pinunit ang kapirasong tela,

Tila ba’y lumulutang sa hangin

ang aking kaluluwa,

batid ko sa kanyang mga mata ang matinding sakit ;

ngunit ang ligaya’y gumuguhit sa kanyang

pag-awit ;

Lipos na ang paligid ng matinding kamandag,

Kayat urong sulong ako sa pag-akyat,

Sinimsim na ng madilim na paligid

ang aking kaluluwa,

at ako’y nagpiyesta sa sobrang saya;

ikot-ikot ang aking mga mata kasabay

ng mga sigaw na puno ng drama;

 at ang tanging nasa isip ay wag ng matapos

ang masayang araw,

sapagkat lunoy na sa batis ang aking mga paa;

ako’y nagulat sa pagbukas ng aking mata,

sa mga halakhak at sigaw ng isang dalaga,

sya ba ang babae sa aking panaginip?

Salamat sa diyos at pantasya ko’y nabatid;

Isang manipis na kawayan

ang sa akin ay humagupit ;

ako pala’y nasa paaralan at nananaginip ;